Biało mi, ale nie od śniegu ;)

Ten tydzień, a w zasadzie już od weekendu, który minął upływa mi pod tytułem białej farby, wałka i pędzla. Zaczęło się od malowania witryny, którą tydzień temu zakupiłam na Pchlim targu. Miejsce to jest cudowne, ale jednocześnie troszkę mnie śmieszy. Tylko gdy w niedzielę wczesnym rankiem mam czas i ochotę gnam tam czym prędzej i chyba nigdy nie wróciłam z pustymi rękami. Można tam kupić poza meblami i dodatkami do wnętrz, warzywa, owoce, ciastka a nawet odzież czy kosmetyki:).  Jednak nie o tym miałam pisać - miałam pisać o malowaniu, a więc do brzegu... :). Na pierwszy ogień poszła witryna, a po niej jakoś tak poleciało. Przemalowałam też barek na kółkach, który docelowo ma stanąć na tarasie, ale o tym będzie w innym poście. Po tym zdecydowałam się na pomalowanie jeszcze wiklinowych doniczek. Kiedyś kupiłam 3 sztuki i tak na prawdę nie miałam na nie pomysłu i w sumie dalej nie mam, ale jak dla mnie białe wyglądają dużo lepiej i zaczyna się co do nich kształtować jakiś plan w mojej głowie. Dziś pozostały już tylko dwie, bo jedną pogryzła nam Fuksja :).

Dziś tylko te zdjęcia, ponieważ post miał się ukazać w weekend, ale niestety nie dam rady. Jutro dość niespodziewanie jadę służbowo do Sopotu na 5 dni, więc plany musiałam odłożyć. Witryna jeszcze do końca nie skręcona, nie ma też uchwytów i zamontowanych drzwi, ale zdjęcia muszę pokazać chociaż te 3. Fakt - jakość okropna, ale robione przed chwilą przy słabym oświetleniu.

 

Witryna, zaraz po przywiezieniu i rozkręceniu

A to witryna po pomalowaniu:

( Kafejnik i filiżanki już znacie )

Do zobaczenia

Ania

Krótko i smacznie

Dziś krótko, zwięźle i na temat, bo chyba jak każda z Was w tygodniu narzekam na permanentny brak czasu. Chciałam Wam pokazać dziś mój pomysł na troszkę wiosenny obiad, a mianowicie na Cannelloni. Moje są akurat z mięsem z indyka, suszonymi pomidorami,  tymiankiem i zapieczone pod ciągnącą się mozzarellą. Do tego szybka sałatka i obiad gotowy J

Potrzebujemy:

Cannelloni – 1 opakowanie

Mięso mielone z indyka – 30 dag

Cebulę – 1 duża ( ja użyłam czerwonej)

Puszkę pomidorów

Suszone pomidory – ok. 80 gram

Marchewkę – 1 średnią sztukę

Tymianek świeży lub suszony

Mozzarellę – ok. 20 dag

Przyprawy: sól, pieprz, słodką paprykę

Sałatka:

Sałata ( dowolna – Ja użyłam mieszanki sałat)

Pomidorki koktajlowe – 10 dag

Ogórek – 10 dag

Oliwę, ocet balsamiczny

Farsz do canneloni zaczynamy od pokrojenia w kostkę cebuli i zeszklenia jej na patelni. Następnie dodajemy  startą na tarce na grubych oczkach marchewkę oraz mięso mielone . Wszystko smażymy około 5 do 10 minut. Po tym czasie dolewamy pomidory z puszki, solimy i pieprzymy a następnie gotujemy, aż część płynu odparuje, a sos zgęstnieje. Tymianek oddzielamy od łodygi – czyli dodajemy same listki oraz pomidory suszone pokrojone w paseczki. Całość doprawiamy jeszcze odrobiną słodkiej papryki i farsz mamy gotowy. Teraz nadziewamy nim rurki makaronowe i układamy w naczyniu żaroodpornym.  Pieczemy około 45 minut w 180 stopniach.  Po upływie połowy czasu posypujemy makaron startą mozzarellą i dalej zapiekamy do zrumienienia

W tym czasie robimy prostą sałatkę – sałatę, ogórka pokrojonego w pół talarki oraz pomidorki przekrojone na pół wrzucamy do miski. Polewamy oliwą i octem balsamicznym. Możemy posolić do smaku i udekorować kiełkami.

Smacznego.

Chciałam wam tylko pokazać mały drobiazg jaki dotarł do mnie w sobotę. Miętowy kafejnik z Emalii Olkusz. Ich linia Nostalgia jest dla mnie cudowna i przywodzi mi na myśl kuchnię mojej babci – jednak jest to seria limitowana niestety. Dzbanek będzie jednak idealny na leniwe śniadania na tarasie. 

Do zobaczenia

Ania

Czekam...

Bardzo lubię czas oczekiwania. Nie ważne czy oczekuję przyjścia paczki z jakąś nową zdobyczą czy spotkania ze znajomymi czy Świąt. Lubię planować, zapisywać, szukać i inspirować się. Tym razem nie czekam na nic innego jak na bardzo wyczekiwaną już WIOSNĘ. Uwielbiam kiedy pierwsze promienie słońca oświetlają mi twarz i rażą w oczy, czuję wtedy jak moje akumulatory się ładują, a ja mogę góry przenosić. Dziś u mnie był bardzo słoneczny dzień, więc nie pozostało mi nic innego jak tylko wyjść na dwór i łapać to całe dobrodziejstwo jakie padało wraz z promieniami. W domu zaś nie pozostało mi nic innego jak tylko wprowadzenie wiosny kwiatami i pastelami, do których ostatnio mam ogromną słabość. Nawet nasza suczka owczarka niemieckiego Fuksja położyła się dziś na trawce i ani jej w głowie było wracanie do domu. Dlatego spędziłam sporo czasu w ogrodzie robiąc pierwsze wiosenne porządki. Na pierwszy rzut poszedł taras, wobec tego sezon wiosenny w moim wydaniu uważam za OTWARTY :)

Dziś mamy też zaproszonych gości na wieczór i poniżej zdjęcie z tego jak nakryłam stół - jeszcze bez kolacji :) ( nie mogłam się powstrzymać i nie zrobić zdjęcia). Powoli przymierzam się również do wysiania roślinek - poziomek, surfini ( w tym roku pierwszy raz spróbuję je wysiać), pomidorów i wielu innych, które mam nadzieję będą cieszyć nie tylko oko, ale i  żołądek. Jednak roślinki to temat na oddzielny post.

Do zobaczenia - Ania

Wolny dzień

Dziś mam wolne w pracy i siedząc w salonie z filiżanką kawy w ręku zastanawiałam się od czego zacząć. Co pokazać Wam jako pierwsze. Wybór padł na serce naszego domu, czyli na kuchnię. Dla mnie jest to najważniejsze miejsce w domu. Tutaj wyżywam się kulinarnie, to tu zazwyczaj przenoszą się imprezy z salonu i to właśnie tutaj gotujemy z przyjaciółmi. W sumie to spędzam chyba też w niej najwięcej czasu ( nie licząc przeglądania Waszych blogów, bo to robię gdzie popadnie, kiedy tylko mam chwilkę wolnego czasu). Oprócz tego dziś długo wypatrywałam wiosny i wydaje mi się, że już jest za rogiem i nie długo rozgości się u nas na dobre. Słońce dziś tak pięknie u nas świeciło i zaglądało przez okna, że aż miałam ochotę troszkę popracować w ogrodzie:)

Na pierwszy ogień chciałam pokazać Wam kilka kadrów z mojej kuchni. Zapraszam…

U nas troszkę próbuję zwabić wiosnę kwiatkami :)

A to jest moja słabość - mogłabym kupić wszystkie książki kucharskie. Marzy mi się również biblioteczka na nie w kuchni.

                                                 

Do zobaczenia...

Początek...

Po wielu godzinach przemyśleń oraz zastanawiania się i analizowania jaki wykonać następny

krok, aby wreszcie zrobić coś dla siebie postanowiłam założyć swojego własnego bloga. Mam

zamiar pisać i pokazywać wam jak mieszkamy, spotykamy się z przyjaciółmi, będzie trochę

kuchni, ale również ogrodu i przyrody. Nie będę ukrywać, że ogromną inspiracją do podjęcia tej

decyzji, byłyście Wy ­ kobiety z pasją, chęcią życia w pięknym otoczeniu z cudownymi ludźmi. W

tym miejscu chciałabym stworzyć odzwierciedlenie Naszego domu oraz tego co się w nim dzieje

oraz tego jak wraz z nim zmieniamy się my. Mam nadzieję, że będziecie się u mnie czuć jak u

siebie w domu:) Zapraszam was do mojego świata ­ rozgośćcie się na dobre...